ΑΛΤ

Τελευταία επήα στο εξωτερικό
σε μια σχετικά μιτσιά πόλη

Ενοιωσα τζιαι τζιαμαί ότι νοιώθω σε όποιαν πόλη,
σε όποια χώρα πάω

Ο Σταθμός των λεωφορείων ήταν στον βορρά

Ήμουν σίουρος ότι πίσω που τον Σταθμό
Ετελιώνναν οι δρόμοι

Ότι είσιεν φυλάκια

Ότι απαγορεύετουν να περάσεις

Πως αν δοκιμάσεις να περάσεις μπορεί τζιαι να σκοτωθείς

Έσιει που τον τζαιρόν που εγεννήθηκα
Που νοιώθω τούτον το συναίσθημα

Πως απαγορεύεται να πάεις παρακάτω, στην παρακάτω στράτα

Στο γειτονικό χωρκό
Απέναντι

Εν όπως την σφραγίδα μέσα στην ψυσιήν μας

Πως οι πόλεις έχουν τρεις πάντες,
τζιαι πως οι χώρες εν μοιρασμένες

Τζιαι πως τα χωρκά εν δικά τους τζιαι δικά μας

Ενοιωσα την καρκιάν μου να φακκά δυνατά
αμαν εξεκίνησεν το λεωφορείο να παέννει βόρεια

Εκαρτέρουν που στιγμή σε στιγμή να δω το οδόφραγμα

Να δω στρατιώτες, να δω βαρέλλες στοιβασμένες,
να δω σημαίες, να δω ταπέλλες να γράφουν
ΑΛΤ

Επέρασεν το λεωφορείο

Εν είδα στρατιώτες, εν είδα βαρέλλες στοιβασμένες,
εν είδα σημαίες, εν είδα ταπέλλες να γράφουν
ΑΛΤ

Κάτι εν πάει καλά εσκέφτηκα σε τούντην πόλη

Έκλεισα τα μμάθκια μου

Κάτι εν παει καλά εσκέφτηκα

Μα τούντο συναίσθημαν εν ευχάριστον

Τούτον το συναίσθημαν φαίνεται να εν το σωστόν

Γιατί να μεν ιμπόρω μες την χώρα μου
να πάω οπού θέλω ελεύθερα, γιατί να γεμώννω φόρμες,
γιατί να πρέπει να δείγνω ταυτότητες

Γιατί να έσιει οδοφράγματα, φυλάκια τζιαι σε κάθε στράταν
που την μιαν νάκραν ως την άλλην να έσειει

ΑΛΤ

Πενήντα γρόνια εγίνην μας βίωμα

Όμως πενήντα γρόνια, για πολλούς σαν εμέναν, εν ούλλη μας η ζωή

Ούλλη μας η ζωή !

Πενήντα γρόνια εν πολλά, εσκέφτηκα

Τζαιρός τζείνος ο τοίχος ο κούγκρενος να ππέσει

Να δώκουμεν ούλλοι μας,
ούλλοι οι κυπραίοι που αγαπούμεν τον τόπο μας
μιαν σιερκάν δυνάμενην να ππέσει

Άνοιξα τα μμάθκια μου

Το λεωφορείον επήεννεν ακόμα
Κανένας εν το εσταμάτησεν

Ούτε βαρέλλες, ούτε οδοφράγματα, ούτε ΑΛΤ
είδα, με ομπρός μου με πίσω μου

Κάτι εν πάει καλά εσκέφτηκα

Στον τόπο μου όμως
Τζιαι όϊ δαμαί

Εν καθήκον μας εσκέφτηκα να δώκουμεν
ούλλοι μιαν σιερκάν

Μιαν δυνάμενη σιερκάν

Τζείνος ο τοίχος ο κούγκρενος
πρέπει να ππέσει

Τζιαι να θάψει πουκάτω, μιαν για πάντα

ούλλες τες ταπέλλες με τα

ΑΛΤ