Saturday, January 16, 2010

Όταν



( Ωδή ( και οδοί ή λεωφόροι )
στην υποκρισία )

Όταν το χρήμα είναι Θεός
( και το προσκυνούμε )
Όταν το σύστημα σχεδιάστηκε στην άκρατη κατανάλωση
( και τυφλά το υπηρετούμε )
Όταν τα όρια έγιναν αόρατα
( και πουθενά δεν σταματούμε )
Όταν επιτυχία σημαίνει μόνο συγκέντρωση πλούτου
( και ομογνωμούμε )
Όταν δεν έχει σημασία πώς πετύχαμε αλλά απλά το ότι πετύχαμε
( και επί πτωμάτων πατούμε)
Όταν μας παραμυθιάζουν
( και ευτυχείς παραμιλούμε )
Όταν ένα άδικο σύστημα το αγιοποιούμε
( και προσκυνούμε )
Όταν μας κουρδίζουν
( και χοροπηδούμε )
Όταν η επανάσταση κατάντησε λέξη φαιδρή
( και στο άκουσμα της γελούμε)
Όταν το εγώ κυριαρχεί
( και μοναχικά το υιοθετούμε )
Όταν τα φάρμακα και οι σφαίρες είναι προϊόντα στο ίδιο καλάθι
( και σαν ανυποψίαστες οικοκυρές τα κουβαλούμε )
Όταν η πείνα κάποιους θερίζει
( και μετά που φάγαμε εμείς, σιωπούμε )
Όταν μας πουλούν κούφια λόγια και χρυσές κορδέλες
( και τα μασούμε )
Όταν πεθαίνει η άνοιξη
( και αδιαφορούμε )
Όταν πλησιάζει η έρημος
( και τραγουδούμε )
Όταν λιώνουν οι πάγοι
( και γελούμε )

Με ποιου το θράσος αναρωτιόμαστε γιατί τα πράγματα
ήρθαν όπως ήρθαν
και από πάνω να καμωνόμαστε
ότι μας νοιάζει κιόλας

Γράφοντας άρθρα για την κατάντια
της κοινωνίας μας

( Και δήθεν εξοργιζόμαστε
και αγανακτούμε )