Saturday, February 16, 2008

Για το Χωρκόν μου




Για το Χωρκόν μου

Θα πάω πάλε στο χωρκόν
να δω την μάντρα τζιαι να πιω
νερό που τα’ αλακάτι

Να δω τον γέρο τον βοσκό
με την μαγκούρα στο γλεπιό
αφέντη τζιαι αρκάτη

Να δω τον σιήλλο να βουρά
τα’ αρνί που επήεν πιο μακρά
που τα’ άλλον το κοπάϊ

Τζιαι το κλιαρίν να τραππηά
με φόρα τζιαι να κουτουλλά
πα σε γρονιό ριφάϊ


Θα πάω πάλε στο χωρκόν
να ρέξω που τον ποταμόν
πον το παλιό γιοφύρι

Που έζιε λαλούσιν το στισιηόν
τζιαι γιω που τον πολλή μου φόον
επήαιννα πογύριν

Ν΄ακούσω κλάμα σκορταλλού
το κράξιμον του πετεινού
την ώρα που χαράσσει

τζιαι την καμπάνα να φακκά
να αντιλαλεί στα παραρά
στους κάμπους τζιαι στα δάση

Να κάτσω μες τον καφενέ
να πιω καφέν τζιαι πουτζιαμέ
να πάω στο παναΰρι

Να προσκυνήσω εβλαβικά
τζιαι να γοράσω πορικά
ποπλίνα τζιαι κασμίρι

Την ώρα που χαράσσει η αυκή
ν’ ακούσω τον ( ΠαπάΓιωρκήν ) Παπακωσταντή
πούτουν καλοφωνάρης

να ψάλλει να καλοναρκά
τους άρτους να τους εβλοά
νάμαι τζιαι γιω γιορτάρης



Η αληθκεια ένει εμμιάλινα τζι’ ασπρίσαν τα μαλλιά μου
μ’ ανταν να πάω στο χωρκόν , γίνουμε οκτώ γρονών μωρό
τζιαι πελλετώ πως εννα δω τα συνομίλικα μου

Να παίξουμεν πρώτην ελλιά
ζίζιρον, ανδρές τζιαι ππιριλιά
λιγκρί τζιαι καμιλούϊν

Μες την αυλήν στην εκκλησιά
πουκάτω στην αρτυμαθκιά
κοντά στο κρεμμαούϊν


Η αληθκεια ένει αρκόντινα, ζουλεύκουν με εμπόροι
μ’ ανταν να πάω στο χωρκόν ξέρετε ήντα πεθιμώ ?
Ψουμίν βραστό, μαύρην ελιά,
κότσιηνο πομυλόρι

Θα πάω πάλε στο χωρκόν
να πκιω κρασί γλιτζιήν , στερκόν
να πκιώ τζιαι ζιβανίαν

Μες το ποστάνιν να απλωθώ
την νύκτα τζιαι να τζιημηθώ
με τα’ άστρα πατανίαν



Η αληθκεια ένει επρόκοψα, έχω πουντζιή βαρβάτο
μ’ αντάν να πάω στο χωρκόν, γίνουμε όπως τον βλορκόν
για στη συτζιά για στην ροφκιά
έννα με δεις πουκάτω

Να κόφκω σαν τον αλουπό
ξινοσταφίλιν με τον φόον
του άφκαρτου σκαπούλλου

τζιαι με τα μμάθκια μου κλειστά
να κρολλοούμε που μακρά
φωνές του τουρκοπούλλου


Θα πάω πάλε στο χωρκόν
τζιαι να με κάμουσιν πουρκόν
νάχω δικούς μου στόλους

πόννα πεθάνω πεθυμώ
Στο μαναστήρι να θαφτώ
στους Δώδεκα Αποστόλους

1995

5 comments:

stalamatia said...

Πολύ ωραίο και νοσταλγικό

Aceras Anthropophorum said...

Φαίνεται ότι ούλλα τα χωρκά μοιάζουν λλίον πολλά.

kyriakos said...

που σε ρε χωρκανέ!

kkai-Lee said...

Δαμέ ρε χωρκανέ

Aceras Anthropophorum said...

Συγχωρκανέ συμπλογκκά,


Η Λήδρας σε λίγες μέρες ξιμπλοκκάρεται. Έλα να φωτογραφίσεις τζαι συ το οδόφραγμαν να το έχεις ενθύμιον πρίν να γραφτεί στες μάυρες σελίδες της ιστορίας της μοιρασμένης Κύπρου. Παρασκευή από τις 5 η ώρα, στο οδόφραγμα θα έρτουν τζαι άλλοι Κυπραίοι μπλόγκερς τζαι μη. Αν γινούμεν πολλοί ίσως μας ακούσουν τζαι οι ηγέτες των δύο κοινοτήτων που θα τελειώνουν την πρώτην τους συνάντησην. Θα μπορέσουμεν να τους μυνήσουμεν ότι χαιρούμαστιν που το ανοίξαν τζαι θα το χαρούμεν τέλεια όταν θα φύγουν όλα τα οδοφράγματα τζαι η Κύπρος θα είναι μία χωρίς ξένους στρατούς τζαι δικούς. Η πράξη τους αποδεικνύει ότι άμαν θέλουμεν μπορούμεν. Μπορούμεν να ζήσουμε τζαι σε ειρήνη κάτω που έναν ουρανόν. Όπως εμπορέσαν να ποσπάσουν την Λήδρας που τον τοίχον της, τους καλούμεν να ποσπάσουν την Κύπρον όλην από την πράσινη γραμμή της. Εμείς θα είμαστιν δίπλα τους σε μιαν τέθκοιαν προσπάθιαν. Παρασκευή η ώρα 5 μήν ξεχάσεις.