Saturday, August 30, 2008

Αναμνήσεις από την Πάφο

Οι παπουτσοσυκάνθρωποι
βαδίζουν και παραμιλούν
και μας χαιρετούν
Εν έσιει σιειρόττερην ενόχληση που
τ' αγκαθθούθκια του παπουτσόσυκου
πάνω στα δακτύλια.
Τζι' όμως,
Αν δεν καθαρίσω παπουτσόσυκα
δίχως σιερώσια ( γάντια )
στα τέλη του Ιούλη, αρκές τ' Αούστου
εν καταλάβω καλοτζιαίριν
Άϊστο ελλίανεν τζιαι το φως μου
τζιαι εν τα θωρώ τα αφιλότιμα
να τα φκάλω έτσι μιτσικουρούθκια που ένουσιν.
Παπουτσοσυτζιές σας αντισιερετώ
Τζιαι ευκαριστώ για την δροσιάν
που μας δκιάτε μες το μεσοκαλότζιαιρον
με τους καρπούς σας
( αννέν τζιαι παομένοι, κόμα καλλύττερα )

Σιερετώ τζιαι σας τους φίλους μου,
που βουρούμε μέρα τζιαι νύκτα
πά στες κλωστές της ίδιας αζγαγιάς
όπως τες ρόβες της κουφής
( όπως τες αράχνες δηλαδή )
Καλό φθινοπωροσιείμωνο
τζιαι πέρκι βρέξει φέτη


1 comment:

Aceras Anthropophorum said...

Φίλε μου είναι τρομεροί οι παπουτσοσυκάνθρωποι σου. Ενόμισα ότι είναι σχέδιον του Χαμπή που επροσπάθησεν αν έβρει την μορφήν των καλικαντζάρων.

Πέρνα τζιαι ποτζιεί στο στενόν μου να σου τζιεράσω παγωμένον παπουτσόσυκον πριν να γινούν τέλεια άσιερον. Κατα τύχην τζιαι γώ για αγκάθκια έγραψα στο τελευταίον ποστάτζιην.