Προς φίλους, και ομοιοπαθείς 

 

 

 

Φθινοπωρινή ερώτηση 

( μεσοχείμωνα ) 

 

Τώρα που φθίνουν τα οπώρα

πως θα επιβιώσει η χώρα ?

 

Μόνο όποιος βρει την λύση

ας  μιλήσει

 

Αλλιώς ας σωπάσει

αδιάφορο κι αν σκάσει

 

Γιατί μπουχτήσαμε από λόγια

στα Μ. Μ. Ε.  και στα ιστολόγια

 

Με τα λόγια ποτέ δεν χορταίνεις

κι ούτε για λίγο καιρό ξαποσταίνεις

μήτε προς τη δόξα τραβάς

 

Μόνο άνεργος μένεις

και πεινάεις, πεινάεις πεινάς

 

Κάποτε που ήτο Έαρ

την αράζαμε με «ωχ αδελφέ»

και με «Who care (s)»

 

Κι ‘ ύστερα σαν μπήκε Θέρος

μας ετύφλωσε κι ο έρως

 

Γίναμε τζιτζίκια όλοι

με φραπέ και αραξοβόλι

 

Των εχθρών μας τα φουσάτα

τα συγχύσαμε με BRADA

 

Ήρθε και έφυγε ο τρικέφαλος λίβας

κι αναστάτωσε την άγια, τη μακαρία  τη γη μας

 

Και μια νύχτα με την ψιλή μας κουρέψαν

και ότι απόμεινε στην πάντα κι αυτό μας το κλέψαν

 

Και καήκαν τα σπαρτά μας

Επτωχεύσανε οι πόλεις  και πεινάσαν τα χωριά μας

 

Κι οϊμέ ήρθε παγωμένος σκληρός ο χειμών

και το μαύρο το σκότος στους οίκους ημών

 

Και αφού η βλακεία μας ποτέ δεν πεθαίνει

Ψιλό γαζί μας δουλεύουν ακόμα  οι ξένοι

 

Και όταν μας πάρουν και αέριο και σπίτι

θα μας μείνει μονάχα γυμνή η Αφροδίτη

 

Και στο ύπαιθρο πλέον δυστυχείς απλωμένοι  

αν δεν μας φάν τα θεριά

 

Στοίχημα ένα προς δέκα

 

θα ξανάρθει ανδρειωμένη

 

η γλυκιά λευτεριά.

Αφού ήρτεν που ήρτεν

Είπα να το μοιραστώ