Thursday, August 31, 2006

Αστρόσκονη


«Εσύ παίζεις
στην άλλη διάσταση
και γω λιώνω σε τούτη

Κυνηγώ μια πεταλούδα
με το τρύπιο μου δίκτυ στην Κίνα
( Έχω πάρτι απόψε
μη μου το χαλάσει πάλι )

Ένα σκουλήκι έψαχνε στο χώμα για την τρύπα του
Μια καρακάξα το έφαγε.

Τόσο απλά

Έμεινε Μαύρη και άραχνη
η τρύπα

Ένα φίλο μου τον λένε Χρόνη
Ήρθε με την μηχανή του και με πήρε πίσω

Είδα την μάνα μου έγκυο
να τραβά νερό απ΄ το πηγάδι

Κοίταξα μέσα στο πηγάδι
( άλλη μαύρη τρύπα κι’ αυτό )
Είδα άστρα και πλανήτες στο νερό του
και μένα μωρό παιδί

Είδα τους φίλους μου να παίζουν
χωρίς εμένα

Πού ήμουν πάλι?

Πήγα να μιλήσω
μα δεν είχα φωνή

Νομίζω πως πέθανα

Εγώ πέθανα
και το γιασεμί μυρίζει

Βρέχει
και το χώμα μυρίζει

Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό
δεν μπορεί να είναι αλήθεια

Τώρα όμως, ψέματα ή αλήθεια, τρέχω με το φως

Τώρα τρέχω δίπλα στο φως
με τη μηχανή

Ιδρώνουμε όλοι
νετρόνια, φωτόνια,
κι' η μηχανή

Τελικά σκουλήκια, σκουληκότρυπες, καρακάξες, μηχανές
όλοι ίδιοι είμαστε

Όλοι δέσμιοι του χάους

Μοιραίοι παίκτες
σε σικέ? παιγνίδι

Υποψήφιοι χαμένοι

Στο διάστημα

1 comment:

DreamWalker said...

Όλοι έχουμε γραμμένο
κι από πριν ξεπουλημένο
και κανένας δεεν μπορεί να τ' αποφύγει
δεν υπάρχει θεωρία
μόνο λύκοι και θηρία
κι ο καθένας το παλεύει όπως ξέρει και μπορεί.

Από παιδί, στον ύπνο μου
έβλεπα ξανθειές