Φραγκοελιά

Σήμερα ήταν καλή η μέρα

ανοιξιάτικη

Βγήκα έξω στη φύση.

Σκεφτόμουν πολλά, για τη ζωή, τον θάνατο

τους ανθρώπους

με αφορμή το τελευταίο post του Νίκου Δήμου

Φραγκοελιά

Σκέφτηκα ότι ο σοφός άνθρωπος

είναι όπως αυτή την ελιά

Είναι 500 χρονών και βάλε

( Το λάδι της το γεύτηκε το 1489 μ.χ η τότε βασίλισσα της Κύπρου Αικατερίνη Κορνάρο, το γεύονται και σήμερα οι φτωχοί αγρότες που την περιποιούνται )

κί όμως δίνει ακόμα υγιείς καρπούς,

δροσερή σκιά, ξεχωριστό ξύλο, ακόμα και θαυματουργά φύλλα

Ζάρωσε, το σχήμα της δεν είναι και τόσο συμμετρικό αλλά έχει ρίζες βαθειές. Έμαθε να αντέχει στις κακουχίες και στις δυσκολίες της ζωής

Ύστερα σκέφτηκα ότι η ηλικία του ανθρώπου δεν μετριέται με τον χρόνο μεταξύ της ημέρας της γέννησης του και του σήμερα αλλά από τις εικόνες, τις μνήμες, τις γνώσεις τις εμπειρίες και τα συναισθήματα του

Διαμέσου της ( σκέφτηκα στη συνέχεια) βλέπουμε πράγματα,

στην αρχή ζομφά

Αλλά μετά πιο καθαρά και με ορίζοντα




Σημ: Κατά τη διάρκεια των Σταυροφοριών, η Κύπρος, κατελήφθη από τον βασιλιά της Aγγλίας Pιχάρδο τον Λεοντόκαρδο, κατά τη μετάβασή του στους Aγίους Tόπους. O Ριχάρδος μεταβίβασε την Κύπρο σε Τάγμα Ιπποτών, τους Ναΐτες, που στη συνέχεια την πούλησαν στους Λουζινιάν της Γαλλίας, οι οποίοι εγκαθίδρυσαν σ' αυτήν φεουδαρχικό βασίλειο, κατά το πρότυπο των συστημάτων της Δύσης.Η περίοδος των Λουζινιάν κράτησε από το 1192 ως το 1489 μ.Χ., όταν η τελευταία βασίλισσα της δυναστείας, η Αικατερίνη Κορνάρο, εξαναγκάστηκε να μεταβιβάσει τα δικαιώματά της στη Δημοκρατία της Βενετίας, που κυβέρνησε την Κύπρο ως την κατάκτησή της από τους Τούρκους το 1571.