Saturday, January 16, 2010

Όταν



( Ωδή ( και οδοί ή λεωφόροι )
στην υποκρισία )

Όταν το χρήμα είναι Θεός
( και το προσκυνούμε )
Όταν το σύστημα σχεδιάστηκε στην άκρατη κατανάλωση
( και τυφλά το υπηρετούμε )
Όταν τα όρια έγιναν αόρατα
( και πουθενά δεν σταματούμε )
Όταν επιτυχία σημαίνει μόνο συγκέντρωση πλούτου
( και ομογνωμούμε )
Όταν δεν έχει σημασία πώς πετύχαμε αλλά απλά το ότι πετύχαμε
( και επί πτωμάτων πατούμε)
Όταν μας παραμυθιάζουν
( και ευτυχείς παραμιλούμε )
Όταν ένα άδικο σύστημα το αγιοποιούμε
( και προσκυνούμε )
Όταν μας κουρδίζουν
( και χοροπηδούμε )
Όταν η επανάσταση κατάντησε λέξη φαιδρή
( και στο άκουσμα της γελούμε)
Όταν το εγώ κυριαρχεί
( και μοναχικά το υιοθετούμε )
Όταν τα φάρμακα και οι σφαίρες είναι προϊόντα στο ίδιο καλάθι
( και σαν ανυποψίαστες οικοκυρές τα κουβαλούμε )
Όταν η πείνα κάποιους θερίζει
( και μετά που φάγαμε εμείς, σιωπούμε )
Όταν μας πουλούν κούφια λόγια και χρυσές κορδέλες
( και τα μασούμε )
Όταν πεθαίνει η άνοιξη
( και αδιαφορούμε )
Όταν πλησιάζει η έρημος
( και τραγουδούμε )
Όταν λιώνουν οι πάγοι
( και γελούμε )

Με ποιου το θράσος αναρωτιόμαστε γιατί τα πράγματα
ήρθαν όπως ήρθαν
και από πάνω να καμωνόμαστε
ότι μας νοιάζει κιόλας

Γράφοντας άρθρα για την κατάντια
της κοινωνίας μας

( Και δήθεν εξοργιζόμαστε
και αγανακτούμε )

7 comments:

iordanou said...

Ένα Μαρξιστικό ποιηματάκι;

Όμορφο

kkai-Lee said...

& Iordanous

Όπως θέλεις πέστο

Ευχαριστώ για την επίσκεψη.

ρίτσα said...

θράσος
αυτό είναι
αυτοδικαιολόγηση και μέθοδος για να συνεχίσουμε να αισθανόμαστε καλά,κάνοντας τίποτα

Aceras Anthropophorum said...

Όμορφο το λες ρέ Ιορδάνου; Το όμορφο μετά το "...άκι" μοιάζει παραπάνω με χαριτωμένο. Ο μαρξισμός είναι οτιδήποτε άλλο παρά χαριτωμένος, όπως άλλωστε τζιαι τα λόγια του Καιλή.

iordanou said...

Οκ, σόρυ που εν εφκήκα σε βάθρο. "Μαρξιστικό" τζιαι "ποιηματάκι" ήταν η ειρωνεία της υπόθεσης. Στο ίδιο κλίμα του ποιήματος ήταν τζιαι το σχόλιο. Χαλάρωσε

kkai-Lee said...

ρίτσα, Aceras καλησπέρα

Ευχαριστώ και σας για την επίσκεψη

Τι να κάμω που έτσι θωρώ τα πράματα ?

stalamatia said...

Εν τα θωρείς μόνον ,έτσι είναι κιόλας, τόσο χάλια.