Sunday, October 17, 2010

άτιτλο


Ένα σύνθημα που κινδυνεύει να θεωρηθεί εκτός τόπου και χρόνου

( Τι λες ρε φίλε ?

Άλλα μας απασχολούν

Που το θυμήθηκες ? )

Έτο, Είδα κάτι φιλμάκια στο you tube τζιαι ήρτε μου

Συγχωρείστε με για την ενόχληση

7 comments:

Anef_Oriwn said...

Τζιαι με τους "προαιώνιους εχθρούς", τους τούρκους;

kkai-Lee said...

@ Anef.

Το σύνθημα δεν σηκώνει αβαρίες ή με ούλλους η με κανένα.

Όξα εν αντέχουμε χωρίς βαρβάρους που λαλεί τζιαι ο Καβάφης.

stalamatia said...

Να ρωτήσω κάτι όμως ,εντάξει με τους εισβολείς της Τουρκίας εν ήταν εμφύλιος ,αλλά με τους τουρκοκύπριους μετά;γιατί μετά είχαμε και με αυτούς υπόθεση.Εμφύλιος δεν ήταν; ή θεωρείτε μόνο της ίδιας φυλής; της ίδιας πατρίδας; μπέρδεμα αυτός ο εμφίλιος!!.
Λέτε να περιμέναμε τζιαι εμεις τους βαρβάρους του Καβάφη;εγώ θάλεγα τους ψιλοκαλέσαμε!

kkai-Lee said...

Stalamatia,

Κατά έναν ορισμό,

"Ο εμφύλιος πόλεμος είναι ένας πόλεμος κατά τον οποίο μέρη εντός της ίδιας κουλτούρας, κοινωνίας ή εθνικότητας πολεμούν το ένα το άλλο διεκδικώντας τον έλεγχο της πολιτικής εξουσίας."

Τώρα που ο κόσμος έγινε μια γειτονιά τζιαι η κουλτούρα πλέον εν παγκόσμια, όπως τζιαι οι κοινωνίες μας, άμαν συνεχίζουμε να σφάζουμε ο ένας τον άλλο, ο πόλεμος που διεξάγουμε έννεν εμφύλιος?

Κανονικά πάντα οι πόλεμοι ήταν εμφύλιοι, αλλά ας πούμε ότι ο κόσμος πιο παλιά, που δεν είχε τα μέσα τζιαι τον τρόπο, δεν μπορούσε να το καταλάβει.

Τωρά όμως ? Την εποχή της γνώσης τζιαι της πληροφορίας ?

Γιατί συνεχίζουμε το παραμύθι?

Γιατί συντηρούμε ζωντανό το Μινώταυρο ?

Ποιον συμφέρει ?

Μέσα σε τούτα τα πλαίσια

Επιμένω ότι όλοι οι πόλεμοι είναι εμφύλιοι

ρίτσα said...

εγώ δεν το ξαναείδα το σύνθημα.

δεν είναι εύκολο να νιώσεις τον άλλο κοντά σου άμα δεν τον ξέρεις.
άμα δεν ζεις μαζί του φυτρώνουν οι μισαλλοδοξίες

kkai-Lee said...

Ριτσα,

Ούτε εγώ εν το είχα ξαναδεί πριν το γράψω. Ήρτε μου γιατί ο γιος μου είδε τη συναυλία του συγκροτήματος Guns & Roses τζιαι εσυμβούλεψε με να τους δω στο you tube επειδή αρέσαν του πολλά.

Μέσα σε τζείνη την αντιπολεμική ατμόσφαιρα που εδημιουργησαν, η μουσική οι στίχοι τζιαι οι εικόνες, ήρτε τζιαι το σύνθημα, που άμα το σκεφτείς το νόημα του εν πολλά σωστό.

Φυσικά συμφωνώ ότι έννεν εύκολα τα πράματα τζιαι έτσι απόψεις δυστυχώς φαντάζουν ρομαντικές, εξωπραγματικές τζιαι άτοπες.

Αλλά το γεγονός παραμένει ότι είμαστε ούλλοι επιβάτες σε ένα μικρό καράβι ( τη γη ). Γιατί δηλαδή έλλε τζιαι καλά πρέπει να τρωούμαστε.

Τόσους αιώνες.

Έννεν τζαιρός να ξανασκεφτούμε το ζήτημα ?

astronaftis said...

είμαστε δαμέ και περιμένουμε. γράψε κάτι σύντομα γιατί εννα αρχίσω εγώ!